13 november 2018 – Valle de Cocora

13 november 2018 - Cartago, Colombia

Om 9 uur vertrokken voor een dag met als hoofdmoot de Cocora Vallei. Maar voor we daar heen rijden stoppen we in een dorpje Filandia, een leuk kleurrijk dorpje waar we even de mogelijkheid krijgen om rond te kijken en foto’s te maken van de verschillend gekleurde huizen en winkeltjes rond het dorpsplein. Hierna rijden we verder naar Salento, waar we stoppen en uit de bus gaan omdat deze ons niet verder kan brengen. We stappen over in een viertal Willys Jeeps die ons verder brengen naar onze bestemming van vandaag, de Cocora Vallei. Het Nationale Park staat bekend om de hoge palmbomen de Palma de Cera, de Nationale boom van Colombia, een boom die wel 60 meter hoog kan worden. De boom heeft het moeilijk want deze is met uitsterven bedreigd. De weg ernaartoe is te steil voor de bus, maar de Willys brengen ons mooi naar boven, ze zijn niet snel maar rijden lekker door. Boven gaat een deel op zoek naar de paarden want zij gaan de bergen beklimmen met deze edele viervoeters. Wij hebben ervoor gekozen om te voet naar boven te gaan.

Dus vanuit de Willys lopen we eerst over een erg slecht pad, wat helemaal tot (modder)moes is getrapt door de paarden die hier ook langs komen. Hierna wordt het pad iets rotsachtiger en beter begaanbaar. We gaan een wandeltocht maken naar een eerste uitkijkpunt. Onderweg zien we de Condor vliegen langs de berg, maar wel ver af. Het is volgens de gids al heel mooi dat we deze gigantische vogel zien want hij ziet hem maar 4 van de 10 keer dat hij hier komt. Na een leuke klim komen we bij het eerst uitkijkpunt waar de groep op elkaar wacht en de gids vraagt wie er verder willen naar het volgende punt, volgens de gids een prachtig punt met uitzicht over een drietal provincies (bij helder weer). Van de tien gaan we met 3 personen (Ik, Adrie en Gerald) mee met de gids verder naar boven de rest gaat terug naar het restaurantje waar we zijn gestart. Een leuke klim naar boven, en de gids had gelijk, een prachtig uitzicht. Al zien we de 3 provincies niet wat het is een beetje mistig hierboven en het miezert iets. We lopen verder bovenlangs en dalen alweer iets. Even verder zien we de groep die te paard is gegaan ook, aan de andere kant van de berg. Een paar van hen komen het laatste stukje naar boven lopen en komen bij ons boven op de berg. Wij gaan weer verder naar beneden, een afdaling waarbij het goed uitkijken is, want het is nogal steil en je moet hier niet vallen want dan ga je rollen, en weet je niet of er iets breekt. Redelijk voorzichtig dus naar beneden. Onderweg naar beneden zien we weer die hele grote vogel tussen de gieren vliegen de condor, wat een groot beest, volgens de gids hebben de vleugels een doorsnede van 3,5 meter en is 1,5 meter hoog. Zo’n 3x groter als de gier. Als we beneden komen moeten we weer langs het modderpad waar we eerder ook al langs waren gekomen om weer bij de rest van de groep te komen. Deze zitten net aan de koffie, als ook de groep op paarden langs komen moeten we verder, naar de Willys die ons verder naar beneden brengen, naar een restaurant waar we heen gaan voor de lunch. We starten hier met een lokaal drankje. Passievrucht, kaneel, steranijs, panillasuiker. Dit kan worden aangevuld met rum of een andere lokale drank. Hierna hebben we ritueel waarbij enkele bomen worden gepland, de nationale boom van Colombia, de Palma de Cera.

Na dit ritueel gaan we weer aan tafel en worden we voorzien van de gerechten die we besteld hebben, alles ziet er goed uit en smaakt ook lekker. Ik heb gegrilde kip met wat groente en gefrituurde aardappelpartjes, Berty heeft zalmforel met passiesaus, groente en een bolletje rijst. Na de lunch stappen we weer in de Willys die ons naar Salento brengen waar we een uurtje de tijd krijgen om wat rond te lopen langs de leuke winkeltjes, wat inkopen te doen en eventueel nog iets te drinken. Hierna weer met de bus naar Quimbaya, waar we rond 17.30 uur aankomen. Nu even lekker op bed en een stukje tikken. We gaan eten rond 19.30 uur.