Maandag 12 november – bezoek aan een koffieplantage

Na een goede nachtrust en een wat karig ontbijt zijn we om 9.00 uur vertrokken. Marcela neemt mij nog even apart omdat ze bezorgd is of ik wel genoeg gegeten heb. Maar ik stel haar gerust. Wel lief dat ze zo mee leeft. Het is vandaag trouwens weer een Nationale feestdag en de Colombianen zijn weer vrij.

We rijden een uurtje naar de koffieplantage en onze gids voor de komende dagen vertelt het een en ander over de omgeving en over koffie. Als we aankomen bij de plantage krijgen we eerst al een kleine welkomstkoffie. Waarna het een en ander wordt verteld en wij een rondleiding krijgen over de plantage en door de route die de koffie aflegt binnen het bedrijf. Mij al wel enigszins bekend van eerdere koffieplantages in andere landen, maar altijd weer interessant en soms weer net iets anders. Hierna gaan we koffie ruiken en proeven. Ik pik direct de beste koffie eruit, Berty twijfelt. Hierna krijgen we nog weer koffie naar wens klaar gemaakt. Ik neem een lekkere cappuccino Berty een Americano. Hierna gaat het winkeltje nog open en daarna stappen we weer in de bus op weg naar een lunchadres. Hier hebben we weer lekker gegeten, dit keer ben ik aan de spareribs geweest en Berty aan zalm. Na de lunch worden we afgezet in het centrum van Quimbaja waar we nog weer koffiedrinken en wat rondlopen en inkopen doen. Hierna nemen we de taxi weer terug naar ons hotel. Met vier personen mee in de taxi voor het gigantische bedrag van 6.000 peso’s (€ 1,75). Als we bij Casa de Los Nogales aankomen drinken we even iets, daarna bedenk ik mij dat ik toch nog even een stukje terug wil lopen naar het dorp, want ik heb bij het uitrijden van het dorp, wat hoeden zien hangen, misschien hebben ze wel wat ik in het hoofd heb. Dus ik loop samen met Berty ongeveer twee kilometer langs de weg terug naar het dorp en loop langs de winkeltjes, ik zie wel hoeden, maar net niet wat ik zoek, het meisje van de winkel ziet mij zoeken maar door de taalbarrière kunnen we elkaar niet duidelijk maken wat ik zoek, opeens krijgt ze een idee, en gaat naar haar buurvrouw die met de hoed komt die ik zoek, missie geslaagd. Nog even eens worden over de prijs, want die is natuurlijk hoger als de andere hoeden want ik heb weer een dure smaak. Maar we worden het eens. Dan proberen de dames ons nog wat dingen te verkopen en dingen duidelijk te maken. Maar we moeten terug, want het wordt zo donker. Met de hoed op lopen we snel weer terug en als het al aardig begint te schemeren lopen wij weer bij ons hotel binnen de hekken. Nu even wat tikken voor dit verhaaltje en zometeen gaan we weer eten, hopelijk beter als gisteren.

We zitten hier trouwens op een mooie locatie met natuur, vol op vogeltjes die rondvliegen in allerlei soorten en kleuren. Het weer is ook lekker rond de 24 graden overdag, dus lekker in de korte broek, ’s avonds mag de lange broek wel aan want de muggen laten je anders niet met rust, ik heb al aardig wat steken ontvangen.