De terugreis

Kwart over zes de wekker gezet, douchen en de koffers voor de laatste keer inpakken. Dan gaan we ontbijten en om 8.00 uur zitten we klaar bij de receptie, te wachten op de taxi die ons naar het vliegveld zal brengen. Maar 8.00 uur geen taxi, en een half uur later nog niet. Maar eens even geappt met Martyn, die ziet dat de taxi pas staat voor 10.00 uur. Dat is te laat want we moeten al vliegen om 11.20 uur. Martyn regelt snel een Uber om ons dan maar te brengen. Op het vliegveld kunnen we gelijk inchecken en doorlopen. Het vliegveld van Salvador is nog niet druk en ook is het een mooi en net vliegveld met overzichtelijke winkeltjes en voldoende plekken om te zitten.

Om 10.20 uur kunnen we al boarden en al ruim voor de tijd van 11.20 uur zit iedereen al op de plek en kan het vliegtuig al taxiën naar de startbaan. Weer prima op tijd, zoals de meeste vluchten hier in Brazilië, kunnen ze in Europa een voorbeeld aan nemen ook aan het uitstappen. Mensen blijven rustig zitten en de rijen die kunnen uitstappen worden in groepen omgeroepen, hierdoor verloopt het uitstappen veel geleidelijker en sneller.

In Sao Paulo hoeven we ons niet te bekommeren om de bagage, deze is gelijk doorgelabeld naar Amsterdam. We kunnen dus op zoek gaan naar een restaurantje voor onze lunch, een stevige hamburger, net zo duur als bij de grote M maar veel groter. Hierna wandelen we nog wat rond op het vliegveld, wat de tijd tussen de vluchten is maar liefst 5.5 uur.

Uiteindelijk staat het KLM-toestel aan de slurf en stappen de reizigers uit Nederland uit en even later kunnen wij aan boord gaan. Het is ondertussen 18.00 uur geweest en het vliegtuig vertrekt rond 19.50 uur en de vluchttijd zal rond de elf uur bedragen. Een lange zit, en het lukt ons ook niet om de slaap te vatten, helaas.

We komen rond 11.45 uur aan op Schiphol en na een stukje taxiën komen we aan bij pier E van het vliegveld, als we dan uit kunnen stappen is het een hele wandeling naar de bagagebanden, waar de koffers na een klein half uur aankomen (ook weer een stuk langer wachten als in Brazilië waar de koffers er meestal net aan kwamen als we bij de band arriveerden). Met de koffers naar de uitgang waar we voor het eerst door de douane worden gevraagd of ze onze bagage mogen scannen en ze willen zelfs even in de tas van Berty kijken, maar geen probleem.

De auto weer opgehaald en we kunnen naar huis, waar Berty gelijk de eerste wasmachine gaat draaien en de eerste boodschappen gaat doen, want ik moet morgen weer aan het werk.

CONCLUSIE – BRAZILIË

We hebben een reis gemaakt door een prachtig land met een hartelijke bevolking. Veel verschillende mooie landschappen gezien en heel veel mooie plekken gezien.

Waar we op Ilha Grande pech hadden met het weer, liet het weer ons de verdere reis (meestal) van haar beste kant zien met temperaturen van rond de 28 graden.

Probleempje in Brazilië is wel de taal, Portugees is de taal en er zijn maar weinig mensen die Engels spreken, maar iedereen is heel behulpzaam en soms komt er toch nog weer iemand bij staan die wel een paar woorden Engels kan.

Dagboekreizen waar we de reis hebben geboekt is erin geslaagd een mooie reis samen te stellen met goede accommodaties en goede begeleiding die ons iedere keer weer mooi op een volgende locatie bracht. Ter plaatse was Jacaré Travel de agent met (heel fijn) een Nederlander al contactpersoon Martyn, hij reageerde altijd supersnel op onze vragen en als er iets geregeld moest worden was dat zo gedaan door hem. We willen dan ook Dagboekreizen en Martyn heel erg bedanken voor hun werkzaamheden.