Vrijdag 9 oktober 2015, naar Saigon

11 oktober 2015 - Ho Chi Minh City Airport, Vietnam

We vertrekken op tijd (8.00 uur) naar Saigon, tegenwoordig Ho Chi Minh City geheten, maar in de volksmond blijft het Saigon. Het is zo’n 230 kilometer, de morgen is het alleen maar rijden met een stop onderweg om te kijken bij een plantage waar dragonfruit groeit, tegenwoordig ook bij ons te koop. De vruchten groeien aan een cactusachtige plant. De smaak is een beetje slap maar de vrucht zit wel vol met vitamines, zelfs zes maal zo veel als in een sinaasappel. Verder maken we nog een toilet stop. Onderweg zien we het landschap weer langs ons heen trekken en het verkeer natuurlijk ook. Rond twaalf uur stoppen we in een buitenwijk van Saigon voor de lunch. Na de lunch trekken we de stad in, op weg naar het oorlogsmuseum, waar we de buitgemaakte oorlogsapparaten van de Amerikanen buiten zien staan, helikopters, vliegtuigen en tanks. Binnen zie je in verschillende zalen foto’s van de oorlog en de resultaten ervan, vooral door de zenuwgassen en andere rotzooi die naar beneden werden gegooid, er worden zelfs nu nog mensen geboren met afwijkingen. Je ziet hier echt wel hoe erg het is geweest, ook zie je een opzet hoe de gevangenissen er uit hebben gezien, martelplaatsen. Hierna rijden we naar het centrum waar we een stadswandeling gaan maken langs de belangrijkste gebouwen in het centrum. Mooie gebouwen, veel in de Franse stijl, zoals de Notre Dame, het postkantoor en het Operagebouw. Rond kwart over vier komen we aan bij ons hotel waar ze snel naar onze kamer gaan en daarna gaan Berty en ik met de taxi nog even Saigon in, we hebben een afspraak met een juwelier waar ik zilveren skeelertjes heb besteld en nog wat nieuwe dingen. De chauffeur weet het kantoor voor ons te vinden. Waarna ik kennis maak met Thuy, de dame waar ik al veel contact heb gehad via de mail maar die ik nu in het echt zie. We maken even kennis met haar baas en bekijken hetgeen besteld is. Als ik wil betalen komt er een probleempje, er is door de verbouwing die gaande is geen telefoonlijn, die wordt opgelost door in een schooltje naast het kantoor de telefoonlijn te gebruiken. De kleine kinderen kijken wel raar op met zo’n grote blanke die zomaar het schooltje binnen komt. Hierna weer terug met de taxi. Net op tijd terug om mee te gaan naar het diner, Dit keer een BBQ in een mooie tuin. Lekker en gezellig met de groep. Om half elf zijn we weer terug op de kamer.