Laatste dag in de Pantanal

Vandaag weer twee excursies op het programma hier in de Pantanal. Vanmorgen pakken we de hengel op en gaan vissen, op piranha’s de visjes waar de vreemdste verhalen over rond gaan. En vanmiddag ga ik op een paard zitten, Berty ziet dat niet zitten maar ik wil het wel proberen.

Dus na het ontbijt gaan we samen met een frans gezin dat tegenwoordig in Sao Paulo woont vissen op piranha’s. Samen met de gids van de lodge en onze eigen gids Allesandra lopen we naar een meertje zo’n tweehonderd meter van de lodge. Hier staan de (bamboe)hengels al voor ons klaar, er wordt aas aan gedaan, kleine stukjes vlees. We werpen het vlees in het meer en wachten af, soms even ophalen en dan even later weet de vader van het Franse gezin een vis te vangen, dit is echter geen piranha maar een ander soort vis. Even later heb ik beet en weet een piranha aan de haak te slaan. We bekijken de vis met zijn scherpe tandjes en dan vraagt de gids wat we er mee willen, terug gooien of voeren aan de kaaimannen die er al klaar voor liggen. Voeren aan de kaaimannen lijkt ons wel leuk en dat gebeurt dan ook, machtig om te zien hoe de kaaiman aan de wal komt om de piranha weet te verorberen. Dan weet een van de dochters van het gezin nog een piranha te vangen die uiteindelijk ook verdwijnt in de bek van de kaaiman.

Berty had er ook een aan de haak maar die kwam net niet binnen, ook ik had nog een paar keer beet maar kon de vis niet binnen halen. Na zo’n twee uur vonden we het welletjes en zijn we weer terug gegaan naar de lodge.

Daarna rond twaalf uur de lunch en dan tegen drie uur een snack waarna de horsebackride op het programma stond, helaas werd dit iets uitgesteld in verband met het weer, het was de hele dag al wel wat bewolkt en er was ook wel een dreiging van regen, maar het bleef droog tot kwart over drie, Toen begon het te regenen en in de verte donderde het wat, dus werd het vertrek uitgesteld. Gelukkig werd het weer beter en konden we vertrekken. Ik op een paard, wie had dat gedacht. Ook wel zwaar voor het paard zo’n kerel van bijna 110 kilo, maar volgens Allesandra waren ze wel wat gewend. Nou daar gingen we het landschap in, we zagen gelijk al hele groepen capibara’s en vel runderen. We zagen onderweg veel vogels, kaaimannen maar ook een gordeldier (een ander soort als op de lodge rondloopt) en een gewone miereneter.

Na ongeveer anderhalf uur kan ik het paard van zijn last ontdoen, ik denk dat ik de komende Olympische Spelen nog maar niet deelneem met een paard.

Nu nog even voor het diner nog even naar de kamer, even onder de douche en even luieren op bed voor we naar het diner kunnen en daar weer lekker eten. Na het diner nog een capirinha en dan zoeken we de kamer op, een stukje tikken en wat internetten voor we gaan slapen.