woensdag 30 september, naar Hué

Vanmorgen mogen we eerst uitslapen, we vertrekken pas om 12.00 uur. We hebben de morgen dus voor ons zelf. Rond negen uur gaan we ontbijten waarna we besluiten om toch maar niet naar het plaatsje zelf te gaan, het is wel erg warm. We gaan daarom maar lekker aan de boulevard langs de Zuid Chinese Zee zitten en kijken uit over het water, soms vaart er een vissersbootje voorbij. De Vietnamezen willen deze naam trouwens niet gebruiken, in verband met de conflicten die er zijn met China, zij noemen dit gewoon, de Oostzee. Verder wordt er gezellig met elkaar gekletst. Rond half twaalf zoekt iedereen zijn spullen bij elkaar en om twaalf uur is de bus al weer onderweg.

De eerste stop zijn de tunnels van een dorpje op een uurtje rijden, de bevolking heeft hier een jaar of zes onder de grond geleefd, als bescherming tegen de bommenregen van de Amerikanen. We gaan eerst door een klein museum waarna je door een paar van de tunnels kunt om te zien hoe de mensen daar hebben geleefd. Wij durven de tunnels echter niet in, wij zijn niet van dat smalle en vooral lage. Na een klein half uur komen de medereizigers weer uit de tunnels, doornat van het zweet, en het was op sommige stukken toch wel lastig geweest. We zijn dus blij met onze beslissing. Daarna rijden we nog langs bij een peperplantage en een militaire begraafplaats. Daarna stoppen we bij de DMZ zone, de gedemilitariseerde Zone. De grens tussen Noord- en Zuid Vietnam uit de tijd na de Franse overheersing. Ook hier weer een klein museum en daarna de brug over de rivier oversteken die de grens aangaf, zelfs de brug is in twee gedeeld. Aan de overkant weer in de bus en op weg naar het restaurant waar we vanavond eten in Hué. We hebben weer een lekker diner en het is er erg gezellig. Rond half negen komen we aan in ons hotel, Festival Hué Hotel.